Λετροζόλη-μια πολλά υποσχόμενη θεραπεία για την ανδρική υπογονιμότητα

Ένα χάπι λετροζόλης μια φορά την εβδομάδα μπορεί να αποκαταστήσει την γονιμότητα στους παχύσαρκους, υπογόνιμους άνδρες και να επιτρέψει την απόκτηση απογόνων σύμφωνα με μια νέα μελέτη από τον Καναδά.

"Πρόκειται για την πρώτη επίσημη  αναφορά επιτυχούς εγκυμοσύνης έπειτα από τη χορήγηση μικρής δόσης λετροζόλης σε παχύσαρκους υπογόνιμους άνδρες», δήλωσε η επικεφαλής ερευνητής της μελέτης, Lena Salgado, MD, ενδοκρινολόγος του Πανεπιστημιακού νοσοκομείου l’Université de Montréal .

Η λετροζόλη είναι εγκεκριμένη από την Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων για τη θεραπεία του καρκίνου του μαστού στις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες ως θετικός υποδοχέας οιστρογόνων, και χρησιμοποιείται και σε υπογόνιμες γυναίκες για την πρόκληση ωορρηξίας.

Ορισμένες πρόσφατα δημοσιευμένες μελέτες απέδειξαν ότι στους άνδρες που εμφανίζουν παχυσαρκία σχετιζόμενη με  χαμηλά επίπεδα  τεστοστερόνης, η χορήγηση με μικρή δόση  λετροζόλης μπορεί να ομαλοποιήσει τα επίπεδα της τεστοστερόνης.

Οι ιατροί θεωρούν ότι η παχυσαρκία μπορεί να προκαλέσει υπογονιμότητα στους άνδρες, διότι η περίσσεια λίπους οδηγεί στην παραγωγή περισσότερων οιστρογόνων. Η αρωματάση,  ένα ένζυμο του ανθρώπινου οργανισμού, η οποία βρίσκεται συγκεντρωμένη κυρίως στο λίπος, μετατρέπει τα ανδρογόνα (ανδρικές ορμόνες, όπως η τεστοστερόνη) σε οιστρογόνα. Η λετροζόλη αναστέλλει τη δράση της αρωματάσης.

Η ομάδα της Salgado μελέτησε τους ιατρικούς φακέλους 12 παχύσαρκων ανδρών οι οποίοι αναζητούσαν θεραπεία για την υπογονιμότητα και είχαν διαγνωστεί με υπογοναδοτροφικό υπογοναδισμό που σχετίζονταν με την παχυσαρκία.  Αυτή η ασθένεια συμβαίνει όταν τα σήματα που στέλνει η υπόφυση στους όρχεις για την παραγωγή τεστοστερόνης,  είναι πολύ αδύναμα  για να διεγείρουν τις γονάδες, οδηγώντας επίσης σε ένα  χαμηλό αριθμό σπερματοζωαρίων.

Κατά μέσο όρο, οι άνδρες ήταν υπογόνιμοι για σχεδόν τρία χρόνια. Οι άνδρες ελάμβαναν 2,5 mg λετροζόλης κάθε εβδομάδα από δύο έως 21 μήνες.

Ένας από τους συμμετέχοντες δεν άντεξε την θεραπεία λόγω πονοκεφάλων και του χορηγήθηκε άλλος αναστολέας της αρωματάσης, η αναστροζόλη, αλλά συμπεριελήφθη στην ανάλυση. Ένας άλλος συμμετέχον δεν ανταποκρίθηκε στη θεραπεία με τη  λετροζόλη. Σύμφωνα με τη Salgado, είχε άλλα προβλήματα υγείας, συμπεριλαμβανομένων του διαβήτη, τα οποία θα μπορούσαν επίσης να επηρεάσουν τα επίπεδα της τεστοστερόνης ή / και την ποιότητα του σπέρματος.

Στους υπόλοιπους 11 ασθενείς, τα επίπεδα τεστοστερόνης αυξήθηκαν σε φυσιολογικά επίπεδα, ενώ τα επίπεδα της οιστραδιόλης, ένα είδος  οιστρογόνων, μειώθηκαν σημαντικά στα περισσότερα άτομα.

Τρία ζευγάρια κατάφεραν να συλλάβουν (ένα εκ των οποίων χρησιμοποίησαν in vitro γονιμοποίηση), και τέσσερις εγκυμοσύνες ακολούθησαν, ανέφερε η Salgado. Δύο εγκυμοσύνες κατέληξαν σε επιτυχείς γεννήσεις,  μία  τερματίστηκε λόγω έκτοπης κύησης (όταν το έμβρυο αναπτύσσεται έξω από τη μήτρα), και μία κατέληξε σε αποβολή.

Η θεραπεία με λετροζόλη είναι λιγότερο δαπανηρή και ευκολότερη από τη συνηθισμένη θεραπεία που περιλαμβάνει ορμονικές ενέσεις ανθρώπινης χοριονικής γοναδοτροπίνης, ή hCG, δηλώνει η Salgado. «Η απαραίτητη δόση στις ενέσεις  για την απόκτηση φυσιολογικών επιπέδων τεστοστερόνης και την παραγωγή σπερματοζωαρίων είναι ανάλογη με το σωματικό βάρος, με αποτέλεσμα στους  παχύσαρκους άνδρες, η δόση να είναι πολύ μεγάλη και το κόστος να γίνεται τεράστιο», είπε. "Η λετροζόλη αποτελεί μια πολύ ελκυστική θεραπεία γονιμότητας για τους άνδρες με υπογοναδισμό που σχετίζεται με την παχυσαρκία." 

ΟΓΚΟΣ ΣΠΕΡΜΑΤΟΣ -ΤΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΜΑΣ ΔΙΝΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΣΠΕΡΜΑ?

Τι πληροφορίες μας δίνει ο όγκος του σπέρματος και πώς συσχετίζεται ή όχι με την συγκέντρωση των σπερματοζωαρίων?

Σύμφωνα με τον Π.Ο.Υ. (Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας) ένας φυσιολογικός σπερματικός όγκος κυμαίνεται από 1,5-6ml. Δείγματα μεγαλύτερα των 6ml θεωρούνται υπερσπερμικά ενώ δείγματα με όγκο μικρότερο των 1,5ml θεωρούνται υποσπερμικά.  Ένας επαρκής σπερματικός όγκος είναι απαραίτητος για τη μεταφορά των σπερματοζωαρίων μέσα στο γυναικείο αναπαραγωγικό σύστημα έτσι ώστε να καταστεί δυνατή η γονιμοποίηση του ωοκυττάρου.

Οι περισσότεροι ασθενείς αφού εκσπερματώσουν ανησυχούν  για τον εάν ο όγκος του σπέρματος που έδωσαν είναι επαρκής, μιας και το έχουν συσχετίσει με την συγκέντρωση των  σπερματοζωαρίων.  Επίσης πολλοί ασθενείς νομίζουν ότι όσο μεγαλύτερο το διάστημα της σεξουαλικής αποχής τόσο το καλύτερο διότι βλέπουν να εκκρίνουν μεγάλο σπερματικό όγκο και άρα( θεωρούν )μεγαλύτερο αριθμό σπερματοζωαρίων.  Για να μπορέσουμε να διασαφηνίσουμε τα παραπάνω θέματα ας απαντήσουμε στις παρακάτω ερωτήσεις.

Ο όγκος του σπέρματος συσχετίζεται με την παρουσία σπερματοζωαρίων?

Ο όγκος , η ποσότητα του σπέρματος, δεν συσχετίζεται με την ύπαρξη η όχι σπερματοζωαρίων λόγω του ότι αυτά περιλαμβάνουν μόλις το 5-10% του συνολικού όγκου του σπέρματος, ενώ το υπόλοιπο 90% αποτελείται από το έκκριμα των βολβοουρηθραίων (~ 1%) αδένων, από το προστατικό υγρό(~30%) και από το έκκριμα των σπερματοδόχων κύστεων (~60%).

Η μεγάλη σεξουαλική αποχή θα μας δώσει μεγαλύτερη συγκέντρωση σπερματοζωαρίων?

Σύμφωνα με τον Π.Ο.Υ. (Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας), το διάστημα της σεξουαλικής αποχής που θα πρέπει να μεσολαβεί πριν την ανάλυση του σπέρματος είναι 2-7 ημέρες και εάν θέλουμε να μειώσουμε την μεταβλητότητα των αποτελεσμάτων, τότε 3-5 ημέρες.  Μάλιστα, πρόσφατη έρευνα απέδειξε πώς το διάστημα  των 4-5 ημερών  συσχετίζεται με καλύτερα αποτελέσματα  στον σπερματικό όγκο (1,5-6ml) στη συγκέντρωση των σπερματοζωαρίων , στην κινητικότητα  καθώς και  στην μορφολογία τους (μειώνει το ποσοστό των ανωμαλιών της ουράς).  Συνεπώς η μεγαλύτερη σεξουαλική αποχή ( μεγαλύτερη των 7 ημερών) δεν θα μας δώσει μεγαλύτερη συγκέντρωση σπερματοζωαρίων.

Τι πληροφορίες μας δίνει ένας μεγάλος όγκος σπέρματος?

Ένας μεγάλος όγκος (>6ml) μπορεί να οφείλεται σε διάφορα αίτια που σε γενικές γραμμές, αλλά όχι πάντα, φαίνεται να σχετίζονται με την ανδρική υπογονιμότητα. Έτσι, η υπερσπερμία, προκαλεί μεγάλη αραίωση των σπερματοζωαρίων οδηγώντας σε μια χαμηλή συγκέντρωση και επίσης μπορεί να προκαλέσει την απώλεια των σπερματοζωαρίων από τον κόλπο. Αιτίες ενός μεγάλου σπερματικού όγκου μπορεί να είναι:

• Φλεγμονώδες εξίδρωμα από ένα για παράδειγμα, μολυσμένο προστάτη κατά τη διάρκεια της αντιεξιδρωματικής φάσης της φλεγμονής
• Παρατεταμένη σεξουαλική διέγερση πιθανά συνδυασμένη με μεγάλη περίοδο σεξουαλικής αποχής

 Τι μας δείχνει ένας μικρός όγκος σπέρματος ή και η απουσία εκσπερματώματος?

·       Εκκριτική δυσλειτουργία των αδένων του γεννητικού συστήματος (μόλυνση, αγενεσία των σπερματοδόχων κύστεων)

·       Στρες κατά τη διάρκεια της λήψης του δείγματος

·       Το δείγμα δεν ήταν πλήρεις

·       Μικρή περίοδος σεξουαλικής αποχής

·       Απουσία ή ανεσταλμένη εκσπερμάτιση είτε λόγω πλήρους παλίνδρομης εκσπερμάτισης, είτε λόγω αδυναμίας της εκσπερμάτισης είτε  λόγω ανοργασμίας

·       Υπογοναδισμό

Τι είναι η γλομποζωοσπερμία και πώς αντιμετωπίζεται?

Τι είναι η γλομποζωοσπερμία;

Η γλομποζωοσπερμία είναι μια σπάνια πάθηση (<0,1%) που επηρεάζει μόνο τους άνδρες. Η ολική γλομποζωοσπερμία χαρακτηρίζεται από την παρουσία σπερματοζωαρίων με στρογγυλή κεφαλή και απουσία ακροσώματος σε ένα ποσοστό 100% προκαλώντας στειρότητα. Η μερική γλομποζωοσπερμία, αναφέρεται σε ασθενείς που έχουν 20-60% των σπερματοζωαρίων τους με αυτή την πάθηση.

Τα φυσιολογικά κύτταρα του σπέρματος έχουν οβάλ σχήμα κεφαλής με μια πρόσθια δομή που μοιάζει με πώμα και ονομάζεται ακρόσωμα. Το ακρόσωμα προέρχεται από τα σωμάτια Golgi και περιέχει ένζυμα (ακροσίνη, υαλουρονιδάση) και υποδοχείς απαραίτητους για την αλληλεπίδραση του σπερματοζωαρίου με τη διάφανη ζώνη του ωοκυττάρου,  επιτρέποντας στο σπερματοζωάριο να γονιμοποιήσει το ωάριο. Τα σπερματοζωάρια των ανδρών με γλομποζωοσπερμία, έχουν στρογγυλή κεφαλή χωρίς ακρόσωμα. Η ανωμαλία αυτή, καθιστά αδύνατον τη γονιμοποίηση του ωαρίου μια κατάσταση που αναπόφευκτα οδηγεί σε υπογονιμότητα.

Πόσο συχνό φαινόμενο είναι η γλομποζωοσπερμία;

Η γλομποζωοσπερμία είναι μια σπάνια πάθηση που εκτιμάται ότι επηρεάζει 1 στους 65.000 άνδρες. Είναι πιο συχνή στη Βόρεια Αφρική, όπου αντιπροσωπεύει περίπου 1 στις 100 περιπτώσεις ανδρικής υπογονιμότητας.

Ποια  γονίδια συσχετίζονται με την γλομποζωοσπερμία;

Πρόσφατη έρευνα έδειξε πως η πάθηση αυτή  οφείλεται κυρίως σε  μεταλλάξεις στο γονίδιο DPY19L2, μεταλλάξεις οι οποίες  βρίσκονται στο 70 τοις εκατό περίπου των ανδρών με αυτή την ανωμαλία . Μεταλλάξεις σε άλλα γονίδια ενδέχεται επίσης να προκαλούν γλομποζωοσπερμία.

Το γονίδιο DPY19L2 παρέχει οδηγίες για την έκφραση μιας πρωτεΐνης που βρίσκεται στα αναπτυσσόμενα σπερματοκύτταρα. Η πρωτεΐνη DPY19L2 εμπλέκεται στην ανάπτυξη του ακροσώματος και στην επιμύκηνση της κεφαλής των σπερματοζωαρίων,  διεργασίες απαραίτητες για την ωρίμανση του σπερματικού κυττάρου. Μεταλλάξεις στο DPY19L2 γονίδιο οδηγεί σε απώλεια της λειτουργικής πρωτεΐνης DPY19L2. Ως αποτέλεσμα, τα σπερματοζωάρια δεν έχουν ακρόσωμα και δεν επιμηκύνονται σωστά. Χωρίς ακρόσωμα, τα μη φυσιολογικά αυτά σπερματοζωάρια δεν είναι σε θέση να περάσουν μέσα από την εξωτερική μεμβράνη του ωαρίου για να το γονιμοποιήσουν, οδηγώντας σε υπογονιμότητα.

Πώς κληρονομούν οι άνθρωποι την γλομποζωοσπερμία;

Η κατάσταση αυτή κληρονομείται με αυτοσωμικό υπολειπόμενο τρόπο, πράγμα που σημαίνει ότι για να έχει ένα άτομο αυτή την πάθηση, θα πρέπει να έχει και τα δύο αντίγραφα του γονιδίου με μετάλλαξη σε κάθε του κύτταρο, και  οι γονείς ενός τέτοιου ατόμου  να φέρουν από ένα αντίγραφο του μεταλλαγμένου γονιδίου, χωρίς αυτοί τυπικά να παρουσιάζουν συμπτώματα της πάθησης.
Θεραπεία

Η ICSI αποτελεί μια θεραπευτική επιλογή για  τους ασθενείς με ολική γλομποζωοσπερμία , αν και με χαμηλά ποσοστά γονιμοποίησης. Για τους ασθενείς με μερική γλομποζωοσπερμία πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι  η ICSI  αποτελεί μια αποτελεσματική θεραπεία. Τα ποσοστά γονιμοποίησης μάλιστα, δεν διέφεραν από εκείνα του γενικού πληθυσμού που είχαν επιλέξει την ICSI ως μέθοδο θεραπείας.